Bohaterem odcinka jest Piotr Urbańczyk (1891-1940) – powstaniec śląski i oficer Policji Województwa Śląskiego, ofiara Zbrodni Katyńskiej. Urodził się w Radzionkowie w rodzinie górniczej. W czasie nauki wstępuje do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Bytomiu. Przez swoją działalność w organizacjach polskich nie zostaje przyjęty na Wydział Prawa Śląskiego Uniwersytetu im. Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu. W czasie I wojny światowej walczy na froncie wschodnim i zachodnim (dwukrotnie zostaje ranny). Po wojnie kontynuuje patriotyczną działalność. W 1919 r. współtworzy Naczelną Radę Ludową oraz Polską Organizację Wojskową Górnego Śląska w powiecie tarnogórskim. W czasie I powstania śląskiego jako dowódca w Kozłowej Górze i Orzechu prowadzi atak na posterunek policyjny oraz siedzibę Grenzschutzu w Orzechu. W II powstaniu dowodzi w walkach o Nakło, a jego podkomendni zdobywają przekształcony na niemieckie koszary pałac Donnersmarcków. W III powstanie w randze podporucznika zostaje skierowany do sztabu grupy opolskiej. W czerwcu 1922 roku, jak spora grupa powstańców, wstępuje do Policji Województwa Śląskiego. Pełni m. in. funkcje komendanta II Komisariatu w Katowicach (1925-28), zastępcy Powiatowego Komendanta Policji Woj. Śląskiego w Katowicach (1928-29 i po 1938), Powiatowego Komendanta Policji Woj. Śląskiego w Lublińcu oraz w Świętochłowicach. Zasłużył się w walkach kampanii wrześniowej. 18 września 1939 r. zostaje złapany przez NKWD, a następnie osadzony w Ostaszkowie. W 1940 r. zamordowany przez NKWD w Twerze (ówczesny Kalinin), spoczywa na cmentarzu w Miednoje.